Uzuuun bir ara oldu farkındayım.İhmal ettiğimden değil ,o kadar çok şey paylaşmak niyetindeyim ki nerden başlayacağımı bilemedim.
Kedilere ,köpeklere ,deniz kıyılarına ,dağlara sahip çıkma çabamız , özlemimiz gün geçtikçe artıyor.İnsanoğlunun bu özlemine dikkat çeken bir filmin adını verdim bugünkü konuya.
Gelecek yüzyıllarda (bence böyle gidersek yy.a kalmayacağız) neyle karşılaşacağımızı gözümüze sokan bir film.
Wall-e 'yi izleyeniniz var mı ? Hani dünyada hayat bitmiş, bir grup insan uzayda bir gemide yaşıyorlar.Dünyada sadece çöpçü robotlar var , bizim atıklarımızı küp şekline getiriyorlar.Wall -e insanca duygulara sahip bir çöpçü robot.Benim en sevdiğim animasyon filmi.Kalan hikaye için izlemenizi öneririm.
Küçük bir bitki besliyor Wall-e,böceği var yani hayata dair şeyleri besliyor.
Ağaçlarım hakkında ne kadar hassas olduğumu çevremdekiler bilir.Sanal dünyanın bu güzelliği var işte ,daha fazla insanla paylaşabiliyorsunuz.Bugünlerde ağaçlar için daha çok ağlıyorum , nedeni paylaşmak istedim.
Neyseki şanslıyım , benim gibi çiçek böcek meraklısı bir ailenin geliniyim , Eşim kadar kayınvalidem de eline bir ot geçse toprağa sokuverir.Elimizden midir nedir her ot yeşeriyor çok şükür. Evimde dönem dönem bir sürü ev bitkisi çiçek oldu da böylesine az rastlanır. Bildiğiniz ağaç yetiştiriyoruz
Domates ,salatalık , biber artık bir çok balkonda yetişiyor .Bu çeri domatesleri bir sabah kahvaltıda yerken çekirdeklerini toprağa serptik ,üretken tohummuş (web de bu konuda detay bulabilirsiniz) yeşerip meyve verdiler.
Domateslerin yanında da bir çam var. Diğer küçük çam ağacının saksının da özel bir toprak var , Manyas Kızıksa köyünden volkanik mineraller içeren bir toprak.Bu saksıya ne ekersem büyür .Ama çam daha değerli olduğundan diğer bitkileri hep başka saksılara alıyorum.Armut da böyle büyüdü , diğerleri de .
Sardunyalar ve Avokado (yine yanında domates )
Oğlumun 3 yaşındayken tutturup bize aldırdığı adını bilmediğimiz bu ağacımız 1 karış kadardı aldığımızda .Saksıları büyüte büyüte belime kadar gelipte artık saksıda sıkışmasına acıdığımdan ,eski çalıştığım şirketin bahçesine götürdüm.Oğlum bana çok kızdı bir daha göremeyeceği için. Arkadaşlarım sağolsunlar arada fotografını çekip gönderiyorlar bize. Gayet neşeli olduğunu görmek bizi mutlu ediyor. Artık bebek Armut için de böyle bir yol düşünüyoruz.
Vee nihayet bizim emektar BENJAMIN
Düğünümüzde hediye edilen nerden baksanız 50 cm kadar bir ağaç iken artık O bizden biri .Anlaşıldığı üzere doğum günleri ve yılbaşıları için her daim hazır. Bu evimize taşındığımızda 1 kanepeyi atıp salonda yer açtık Çok seviyoruz Onu.
Bu kadar güzellikten sonra ,,,neden acı çektiğimi neden isyanda olduğumu anlatabilmek için İstanbul cadde kenarlarından bir iki örnek de aşağıda sunuyorum.
Sevgiyle kalın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder